عکس نوشته آدم های دورو, عکس نوشته آدم دورو, عکس نوشته دورویی, عکس پروفایل آدم دورو, اس ام اس دورویی, دورویی, عکس دورویی, دورویی عشق, عکس از دروغ و دورویی, دورویی و خیانت, عکس هایی از دورویی
عکس پروفایل آدم های دورو
عکس پروفایل آدم های دورو
عکس پروفایل آدم های دورو
عکس پروفایل آدم های دورو
عکس پروفایل آدم های دورو
عکس پروفایل آدم های دورو
عکس پروفایل آدم های دورو
عکس پروفایل آدم های دورو
عکس پروفایل آدم های دورو
هیچ موجودی در دنیا به اندازه گربه و مرد متولد اردیبهشت در مقابل ناز ونوازش نرمش از خود نشان نمی دهد.
در پدر بودن مردی است بی نظیر و برای بچه های خود در یک دستش زر و در یک دستش شلاق است . وای به روزی که برنجد ، وای اگر قهر کند.
مرد متولد اردیبهشت دیر ناراحت می شود واگر ناراحت بشود دنیا را به هم می ریزد.
او زنی شوخ وشنگ ، ظریف وزنانه ، عاقل و سیاستمدار، و مطیع و خانه دار را به سر حد پرستش دوست دارد.
لابد تصور می کنید که یک مرد متولد برج ثور آدمی است آرام ، اهل عمل ،حساس و همانند صخره ای عظیم پابرجاست. این تصور شما کاملا درست است و با حقیقت وفق می دهد . شما به علاوه ممکن است متوجه این نکته نیزشده باشید که آدمی است محتاط و مصمم ،ضمنا اصلا رویایی نیست واحکام قلبش بر مغزش حکومت نمی کند. یک مرد متولد اردیبهشت ممکن است برای انتخاب شما به عنوان یک همسر مدت ها وقت صرف نماید.
او وقتی هم که فهمید شما همانی هستید که می خواهد ، وقتی تصمیم گرفت که شما را بدست بیاورد ، آن وقت جوزای عاشق پیشه هم در مقابلش لنگ می اندازد، او حتی کاری می کند که اسد پر جنب و جوش و عقرب آتشی مزاج هم در مقابلش احساس حقارت بکنند. این موجود آرام و مصمم و اهل عمل می تواند هر روز صبح برای شما یک دسته گل سرخ فوق العاده زیبا بفرستد و این کار را آنقدر ادامه بدهد و تا اینکه در مقابلش تسلیم بشوید و حاضر به ازدواج با او بشوید . او حتی ممکن است یک شعر عاشقانه هم بگوید و یا یک قطعه شلعرانه هم بنویسد ولی از فرط کمرویی آن را بدون امضا برایتان ارسال نماید.
مرد اردیبهشت می تواید یک عاشق بیقرار ، صمیمی و حامی معشوق باشد . طبیعت شهوانی اش او را نسبت به عطرهای محرکی که بکار می برید ، نرمی موهایتان و یا لطافت پوست بدنتان سخت آسیب پذیر می سازد . او ممکن است نتواند این احساس خود را با کلمات و جملات رایج عشاق بر زبان بیاورد، اما به هر حال راهی برای القای آن به شما پیدا می کند. حساسیت او به نوازش خارق العاده است . وجود علائمی از وابستگی به زمین در مجمع الکواکب ثور موجب می شود که در زمینه های عشقی تناقضاتی در کارش دیده شود.
یک اردیبهشتی دوست دارد شما را در یک پالتوی پوست قیمتی و زیبا ببیند. او ممکن است در یک روز بهاری از پیر زنی که در خارج شهر گل بنفشه می فروشد، یک دسته گل برایتان بخرد و چند برابر قیمت آن به وی پول بپردازد، فقط به این علت که شباهت زیادی بین او و مادرش دیده است ( اما این را یقین داشته باشید که شما او را هرگز یاد مادر و خواهرش نمی اندازید، مگر به هنگام حمایت از شما قرار بگیرد) موسیقی شدیدا بر روح او باثیر دارد و احساسات عاشقانه ای را بر می انگیزد . او مسلما به آهنگ بخصوص، که عشقش را در خاطرش زنده می سازد، دلبستگی فراوان دارد، عشقی که هیچ بعید نیست خود شما باشید.
اگر شما می خواهید دلایل بیشتری از وجود عشق در اعماق روح او به دست بیاورید ، به هدایایی که در روز تولدتان و یا روز عید برایتان می خرد و مقایسه آن را با امکاناتش توجه کنید. چند بار دیده و شنیده اید که او اظهار تمایل کرده است با هم تنها باشید ؟ زیر نور مهتاب به گردش بروید ، و در خیابان های خلوت زیر نور ستارگان به قدم زدن بپردازید. وقتی یک اردیبهشتی نسبت به شما ابراز عشق می کند، این کار را واقعا و از صمیم قلب انجام می هد و منظورش به هیچ صورت چاپلوسی نیست . او شما را در هر فرصتی که به دست بیاورد، به رستوران دنجی که با نور روشن شده و موسیقی آرامی داشته باشد، می برد و هرگز اولین روزی که با شما آشنا شده است را ازخاطر نمی برد. آیا باز هم دلایل بیشتری از حقیقی بودن عشق او می خواهید؟
مرد متولد اردیبهشت مثل یک دلو (بهمن) شدیدا رویایی نیست ، او هرگز قاپ شما را نمی دزدد و هرگز مانند متولد برج حمل به شما وعده زندگی در قصر شاه پریان و خوابیدن بر روی بستری از گل های سرخ را نمی دهد. اما بر عکس این امکان خیلی وجود دارد که نامزدش که به دیدنش آمده است، به سر میز کارش ببرد و نقشه منزلی را که در نظر دارد بسازد تا پس از ازدواج در آن ساکن بشود، به وی نشان بدهد و توضیح بدهد که برای این کار چقدر پول دارد و از چه امکانات عملی می تواند استفاده کند.
او احتمالا قبل از آنکه به فکر نامزدی بیفتد، مقداری از اسباب و اثاثیه خانه را تهیه کرده و پیش قسط خرید یک آپارتمان را هم داده است . او همیشه کارش از روی حساب است . وقتی شما را از خانه پدر و مادرتان بر می دارد و به منزل خود می برد ، بدون اینکه گفته باشد شمار را به یک قصر افسانه ای می برد ، می توانید مطمئن باشید که فکر پرداخت اقساط آن را کرده است.
او تقریبا هرگز به چیزی اعتراض نمی کند و از شما ایرادی نمی گیرد و دیری نمیگذرد که شما با دیدن خود در خانه ای که می توانید هر کاری دلتان خواست در آن انجام بدهید و احساس اطمینان از اینکه شوهرتان همیشه فکر همه چیز را می کند، از خود می پرسید که چرا قبل از ازدواج رویاهای طلایی زندگی در ابر ها را در سر داشته اید ؟ و یا لااقل آنقدر کار منزل و مخصوصا رسیدگی به حساب و کتاب و دخل و خرج خواهید داشت که تقریبا مجالی پیدا نمی کنید برای آرزو های طلا یی بر آورده نشده خود اشک حسرت بریزید. این است خصوصیت یک مرد متولد اردیبهشت برای زنی که روی خصوصیات خوب یک شوهرش تکیه می کند و چقدر جای تاسف خواهد بود اگر چنین نکند . یک مرد متولد اردیبهشت نقشه کارهای فردای خود را با کمال دقت و احتیاط برنامه ریزی می کند، او مثل سنجاب مقداری از آذوقه خود را برای زمستان ذخیره خواهد کرد.
وسوسه دیگران و یا رویدادهای ظاهری فریب هرگز نمی توانند او را از تعقیب هدفی که برای خود تعیین کرده است ، منصرف سازد . با وجود یک چنین دوراندیشی ، اگر وضع مالی اش اجازه بدهد، خیلی راحت تر از متولد ماههای دیگر با رفتن زن و بچه اش به تعطیلات کنار دریا و یا سفرهای تفریحی موافقت می کند.
زود رنج و بد خشم
طبیعی است که او نقاط ضعفی هم دارد . چه چیز و یا چه کسی را می شناسید که بی عیب باشد؟ از یک نظر شما باید همیشه سعی بر آن داشته باشید که زنی باشید با تمام ظرافت های زنانه . اگر شما نظریه قاطعی در سر دارید، سعی نکنید آن را به زور پیش ببرید و یا راجع به قدرت فکری خود در مقابل دیگران با او به جدل بر نخیزید . او در خلوت احترام خیلی زیادی برای یک زن هوشمند قائل است ( که البته در این حالت هم باز یک پله بالاتر را برای خود خالی نگاه می دارد).
وقتی در جمع هستید و با او می رقصید، بگذارید او « فرد برتر» باشد . وقتی در جمع دوستان و یا اقوام راجع به موضوعی ابراز عقیده می کند، شما مانند یک ناظر بیطرف رفتار کنید و از او حمایت نکنید تا غوغا برپا شود. یکی از این دو عکس العمل را از او خواهید دید: اگر او یک اردیبهشتی خالص باشد، که اغلب هم همینطور است، همان جا کاری خواهد کرد که واقعا موجب تعجبتان شود و حتی ممکن است بعد از مراجعت به منزل عملی از وی سر بزند که اصلا انتظارش را نداشته باشید و چه بسا که برای این کار صبر هم نمی کند به منزل برسد، اما اگر خیلی صاف و ساده نباشد ، آن وقت ممکن است اخم هایش را در هم بکشد و تمام شب را در گوشه ای بنشیند و دیگر با هیچکس صحبتی نکند و به این کار خود با چنان حالت بدی ادامه بدهد که آرزوی کنید ای کاش زمین دهان باز کرد ه و شما را در خود فرو می برد . رفتار او( بهتر است بگویم کناره گیری مطلق او از جمع) در این گونه مواقع چنان خواهد بود که شرکت کنندگان در مجلس را هم ناراحت خواهد کرد . او خیلی راحت می تواند عیش یک مجلس را از بین ببرد اما چه در مورد اول ، و چه در مورد دوم، هرگز به شما نمی گوید که علت این رفتارش چه بوده است. او صمیمانه توقع دارد که شما خودتان بدانید چه باید بکنید ، او می خواهد که زن مورد علاقه اش در همه حال پشتیبان و حامی او باشد و برایش فداکاری کند.
در مواقع خشم و رنجش طبیعی است که شما سعی می کنید اوقات او را از بین ببرید اما سعی شما هر قدر هم زیاد باشد ، تا او به انتهای خط نرسد ، عملا بی فایده و بی ثمر خواهد بود. این کار درست مثل جابجا کردن صخره جبل الطارق است. در حقیقت اگر شما سعی کنید که او را به حال عادی برگردانید، متوجه می شوید که ای کاش این کار را نمی کردید و می گذاشتید که اوقات تلخی اش سیر عادی خود را طی می کرد و به انتهای خط می رسید، بیشتر سربه سرش بگذارید و بیشتر اذیتش کنید تا ناگهان از یک ثور آرام و متین موجودی خشمگین و منهدم کننده به وجود بیاید و چیز هایی را با فریادهای رعد آسا بگوید که تا سال ها هم بعد از به خاطر آوردنشان صورتتان از خجالت سرخ بشود.
مرد متولد اردیبهشت هرگز از خانه اش قهر نمیکند ولو اینکه شما او را به شدت عصبانی کرده باشید ، اما ممکن است رفتا شما طوری باشد که او سعی کند حتی المقدور در خانه نباشد و یا بدتر اینکه ممکن است بدون اینکه از ظاهرش خیلی معلوم باشد، جسمش نزد شما باشد و روحش در جای دیگری . به همین ترتیب قهر کردن شما هم نمی تواند کوچکترین تاثیری روی او بگذارد . اگر او دچار خشم شد و رنجش عمیق پیدا کرد، شما مجبورید تا زمانی که همسرش هستید ، با او در یک منزل و زیر یک سقف زندگی کنید و روی یک تختواب کنار هم بخوابید ، ولی هیچوقت مالک قلب و روح او نخواهید شد.
دخالت های مادر زن آخرین چیزی است که اصلا قادر به تحملش نمی باشد. به احتمال زیاد اولین قهر شما از منزل او، آخرینش هم می باشد . یک بار که این تجربه صورت گرفت، هم خوتان وهم پدر و مادرتان می فهمند که با این چاقو نمی توان سر گاوی را برید.
رفتار شکنجه آسا
مرد اردیبهشتی را که زن بسیار تند خویی دارد راه حل بسیار جالبی برایش پیدا می کند، حتی المقدور با او از خانه خارج نمی شود ، و در منزل هم کمتر راجع به موضوع جدی و مهمی با وی حرف می زند. او چهار پنچم ساعات بیداری اش را در خارج از منزل می گذارند. در این مورد فشار غیر قابل مقاومت زنش به جسم غیر منقولی، یعنی او ، برخورد کرده است . این زن می تواند هر جادلش می خواهد برود و هر وقت دلش می خواهد به منزل برگردد. وقتی از او پرسیدم که آیا زنت را واقعا دوست داری ؟ جواب مثبت داد و گفت که زندگی شان جریان عادی و طبیعی دارد، احترام یکدیگر را نگاه می داریم، اما تا زمانی که او نداند نسبت به من چه رفتاری باید داشته باشد و تا زمانی که نتواند جلوی پرخاشگری را بگیرد و بالاخره تا وقتی کاملا درک نکند که کی مرد است و کی زن ، وضع به همین منوال خواهد بود. یک چنین سرنوشتی در انتظار تمام زنانی که همسر مرد متولد اردیبهشت می شوند ، نشسته است. وای به حال آن ها اگر در جمع به مرد خود توهین کنند ، مثلا در رستوران جلوی دوست و آشنا صورت غذا را از دست او بیرون بکشند و یا بالای حرف او حرفی بزنند . در این مورد شما نباید یک اردیبهشتی را سرزنش کنید. خلق خوی او به راستی با علامت برجی که در آن به دنیا آمده تشابه دارد.
او اگرچه با تمام قدرت از ازدواج خود مراقبت به عمل می آورد و مانع از هم پاشیدن آن می گردد ، ولی شما ممکن است خود را خیلی خوشبخت نبینید، و اگر نمی خواهید چنین باشد ، سر به سرش نگذارید و با وی لجبازی نکنید.
چه زنی را دوست می دارد
یک مرد اردیبهشتی اگر چه فوق العاده صبور است اما نمی خواهد که حلقه ای به بینی اش انداخته شود، و به این طرف و آن طرف کشیده شود ، اما این حرف مفهومش این نیست که خواهان زنی می باشد که خود را مثل کنه به او بچسبانید. او خیلی مرد عمل است و بیش از آن خواهان آزادی است که اجازه بدهد زنی مثل گردن بند خودش را به او آویزان کند . او می خواهد که زنش موجودی سرشار از شادی و نشاط باشد . یک چنین زنی او را هم به وجد می آورد و توازنی بین روح و جسمش ایجاد می کند. او به تبسمی شیرین بسان عاشق شیدایی که مشغول تماشای معشوقه اش باشد، به چنین زنی که شادمانه وظریف به این سو و آن سو می رود و شادی به اطراف می پراکند، نظاره می کند.
زنی که طبیعت را دوست می دارد، زنی که مادر سخت گیری است، زنی که همسری فداکار وکمک دهنده است، زنی که عاشق موسیقی و ساز و آواز است، زنی که روحی بزرگ و بلندپرواز دارد.
اگر همسر شماست، باید با او چگونه رفتار کنید؟
اگر نامزدشماست، باید دل او را چگونه به دست آورید؟
اگر دوست شماست، روحیات و صفات او از چه قرار است؟
روزی با یکی از دوستانم که دختر بسیار خوش مشرب و نویسنده ای است، صحبت می کرد و او اظهار می داشت که مادرش بزرگترین قلب ها و روح بلند پروازی دارد.این اظهار نظر او برای من که می دانستم مادرش در اردیبهشت به دنیا آمده است، کاملا عادی بود کما اینکه می دانستم خودش چون متولد ماه حوت (اسفند) می باشد، به باطن افراد بیش از ظاهر توجه می کند. زن متولد اردیبهشت واقعا قلبی بزرگ و روحی بلند دارد ولو اینکه خیلی کوچک اندام باشد و قدش از یک متر و پنجاه سانتیمتر تجاوز نکند. و همین خصیصه است که به وی امکان می دهد در هر حالتی از عهده مشکلات احساسی زندگی خود بر بیاید و به هدفش برسد.
زن متولد برج ثور از بسیاری جهات نمک زندگی محسوب می شود. او مخلوطی است از کلیه خصوصیاتی که مردها در جستو خویش می باشند وکمتر پیدایش می کنند. البته گاهی ممکن است چنان از کوره در برود که قوی ترین مردها رابه وحشت بیندازد و فراری دهد ( و یا لااقل وادار کند که زیر میز پنهان بشود ) اما یک چنین حالتی هرگز بدون دلیل به وی دست نمی دهد.
معمولا اگر شما او را خیلی بیش از حد تحمل و اذیت نکنید و یا سرنوشت یک دست ورق واقعا جور نشدنی به دستش نداده باشد، بازی زندگی را خوب و با قدرت قابل تحسینی ادامه می دهد. صفا و صداقت ذاتی اش با ریزه کاری های ظریف زنانه آمیخته است.بسیاری از زنان و دختران متولد این ماه از نظر شهامت و اخلاق از بسیاری از مردان جدی وخشن با همت تر می باشند، اما در عین حال به قدرت جادویی زن بودن خود نیز آنقدر اطمینان و اعتماد دارد که بگذارد اگر شما مایل هستید آقای خانه باشید، و اما اگر شما از عهده این کار برنیامدید، آن وقت خودش کنترلکارها را در دست می گیرد و هیچ بعید نیست که این کار را به شیوه ای کاملا مغایر با سیستم شما انجام دهد. او در زنگی خواهان یک مرد واقعی است و علت این امر هم این است که می داند خودش یک زن واقعی است و از این بابت هم سخت احساس غرور می کند.
از نظر او زن بودن مفهومش عروسک پر زرق و برق بودن ، متظاهر به ضعیف بودن برای به دست آوردن خواسته هایش نمی باشد. خیلی طول نمی کشد که شما پی می برید او دارای فکر و عقیده خاص خود می باشد و آنقدر قدرت دارد که برای رسیدن به هدفش عجز و لا به نکند.
معمولا در یک زن متولد اردیبهشت آنقدر عزت نفس و تسلط به نفس وجود دارد که بتواند به هر نوع خواسته و تمایلی لگام بزند و اتفاقا چقدر بهتر است که او همیشه این کار را هم بکند زیرا اگر یکی از والدینش متولد برج حمل ( فروردین ) و یا اسد (مرداد)باشند، در او قدرت نشان دادن خشونت و بر پا کردن آشوب برای رسیدن به هدف وجود خواهد داشت و اگر چنانچه به هنگام تولد تحت تاثیر برج ( اسفند) ویا جوزا ( خرداد ) قرار گرفته باشد، یک چنین قابلیت به مراتب بیشتری در وی مشاهده می گردد، اما علی الاصول زن متولد برج ثور است خوددار و در اکثر قریب به اتفاق آرام و ساکت و از این بابت خدا را شکر گزار بود زیرا عصبانیتش به راستی شدید و هم آور می باشد .
دغلباز و ناپاک نیست
مردها همیشه این صفت او را که اطرافیانش را همانطور که هستند مورد قبول قرار می دهد، می ستایند. به هیچ صورتی دغلباز و ناپاک نیست و از این دو نظر می توان رویش حساب کرد. دوستان صمیمی اش ممکن است افراد عجیب و خارق العاده ای از اجتماع باشند اما به هر حال اکثرا از کسانی هستند که به قول معروف سرشان به تنشان به می ارزد. اگر با کسی که مورد علاقه اش نمی باشد، برخوردی پیدا کند، هرگز برای پایمال کردنش قدم پیش نمی گذارد بلکه صرفا او را نادیده می گیرند. زن متولد اردیبهشت می تواند به طرزی چشمگیر نسبت به دشمنانش بی تفاوتی از خود نشان بدهد در حالی که نسبت به دوستانش وفاداری را به حد کمال می رساند و در خوشی و ناخوشی ایشان را ترک نمی کند. عزم راسخ و پا بر جای او در دوستی تقریبا نظیر ندارد.
تا چه وقت دوست شماست
دوست متولد اردیبهشت ماه شما هیچ یک از این کارها را غیر معمول قلمداد نمی کند و هر کدام را به نحوی توجیه می نماید . تنها چیزی که او را از شما انتظار دارد، این است که در مقابل دوستی صادقانه و اعتماد چشم بسته اش شما نیز مقابله به مثل کنید و اگر چنین نکردید، مانند قطعه ابری که در معرض وزش باد تندی قرار گرفته باشد، بی سر و صدا به گوشه ای پناه می برد و خود را از متن زندگی شما خارج می سازد.
نظیر همین عکس العمل را به هنگامی که ببیند دوستش توجه کافی به وی مبذول نمی دارد، از خود نشان می دهد، اما این حالت را شاید حمل بر حسادت او کرد. او به خوبی چشم چرانی های شوهر را تحمل می کند و بر خلاف زنان متولد برج حمل ( فروردین ) یا اسد ( مرداد ) اگر شما در مقابلش از زن دیگری تعریف کنید ، بر افروخته نمی شود، عصبانیت منهدم کننده او وقتی بروز می کند که شما به راستی پا از گلیم خود فراتر گذاشته باشید. اگر طرز رفتار شما با زنان دیگر در ورای حدی باشد که او آن را مجاز می شمارد، آن وقت واقعا حالت تهدید آمیزی به خود می گیرد. یک چنین حالتی دیگر ظاهر می شود و او واقعا باید در تنگنا قرار گرفته باشد تا عکس العمل شدیدی از خود نشان بدهد. شما می توانید در یک میهمانی با خوشگل ترین زن ها گرم بگیرید، اما همیشه به خاطر داشته باشید که میزان تحمل همسر متولد اردیبهشت ماهتان را بیش از حد متعارف مورد آزمایش قرار ندهید. وقوف به این حقیقت که تحمل و گذشت او بر خلاف آنچه که ظاهرا به نظر می رسد، دارای حد و مرزی است، برایتان جنبه حیاتی دارد. اگر شما هرگز عصبانیت او را ندیده اید، بهتر است هرگز آرزوی دیدنش را هم نکنید.
اهل فلسفه بافی نیست
بگریز، دوستِ من، به تنهایی ات بگریز! تو را از بانگِ بزرگ‌مردان کَر و از نیشِ خُردان زخمگین می‌بینم.
جنگل و خرسنگ نیک می‌دانند که با تو چه‌گونه خاموش باید بود. دیگربار چونان درختی باش که دوست‌اش می‌داری؛ همان درختِ شاخه گستری که آرام و نیوشا بر دریا خمیده است.
پایانِ تنهایی آغازِ بازار است؛ و آن جا که بازار آغاز می‌شود، همچنین آغاز هیاهوی بازیگرانِ بزرگ است و وِز وِزِ مگسان زهرآگین.
در جهان بهترین چیزها را نیز ارجی نیست تا آنکه نخست کسی آنها را به نمایش گذارد. مردم این نمایشگران را «مردانِ بزرگ» می‌خوانند.
مردم از بزرگی، یعنی از آفرینندگی، چیزی چندان نمی‌دانند. اما کششی‌ست ایشان را به نمایشگران و بازیگرانِ چیزهایِ بزرگ.
جهان گِردِ پایه گذارانِ ارزش‌هایِ نو می‌گردد: با گردشی ناپیدا. امّا مردم و نام گردِ نمایشگران می‌گردند: چنین است «راه و رسمِ جهان.»
نمایشگر را جانی‌ست؛ اما جانی نه چندان با وجدان. ایمان او همواره به چیزی‌ست که بیش از همه دیگران را وادار به ایمان آوردن به آن می‌کند – ایمان به خویشتنِ خویش!
فردا او را ایمانی تازه است و پس فردا ایمانی تازه‌تر. او، همچون مردم، حسّی تند دارد و حال و هوایی گردنده.
در نظرش وارونه کردن یعنی دلیل آوردن و عقلِ مردم را دزدیدن، یعنی باوراندن. و خون نزدِ او بهین حُجّت است.
حقیقتی راکه جز به گوش‌های تیز راه نیابد، دروغ می‌خواند و یاوه. همانا که او تنها به خدایانی ایمان دارد که در جهان غوغا برپا می‌کنند!
پُر است بازار از دلقکانِ باوقار. و ملت از مردانِ بزرگِ خویش بر خویش می بالد! اینان برای او خداوندگارانِ این دَم اند.
امّا دَم بر ایشان زور می‌آورد و آنان بر تو زور می‌آورند و از تو نیز «آری» یا «نه» می‌طلبند. وای بر تو که می خواهی کُرسی ات را میانِ «باد» و «مَباد» بگذاری!
ای عاشق حقیقت، بر این مطلق‌خواهانِ زورآور رشک مَوَرز! شاهباز حقیقت هرگز بر ساعِدِ هیچ مطلق‌خواه ننشسته است.
ازین ناگهانیان به پناهگاهِ خویش بازگرد. تنها در بازار است که با «آری؟» یا «نه؟» ناگهان بر انسان می‌تازند.
چاه‌هایِ ژرف همه کُند درمی‌یابند. می‌باید دیری منتظر مانند تا بدانند چه به ژرفناشان فروافتاده است.
کارهایِ بزرگ را همه دور از بازار و نام‌آوری کرده‌اند. پایه‌گذرانِ ارزش‌های نو همیشه دور از بازار و نام‌آوری زیسته اند.
بگریز، دوستِ من، به تنهایی‌ات بگریز! تو را از مگسانِ زهرآگین، زخمگین می‌بینم. بگریز بدان‌جا که بادِ تند و خُنَک وزان است.
به تنهایی‌ات بگریز! به خُردان و بیچارگان بس نزدیک زیسته‌ای. از کینِ پنهانِ‌شان بگریز. آنان در برابرِ تو سراپا کین‌اند و بس.
بیش از این برای راندنشان دست میاز! آنان بسیار اند و سرنوشتِ تو مگس تاراندن نیست.
این خُردان و بیچارگان بسیار اند و ای بسا بناهایِ سرفراز که از چکّه‌هایِ باران و رویشِ گیاهانِ هرزه از پای درآمده‌اند.
سنگ نیستی، اما چکّه‌های بسیار تو را سفته‌اند و همچنان چکّه‌هایِ بسیارِ دیگر تو را از هم خواهند درید.
تو را از مگسانِ زهرآگین بستوه می‌بینم و می‌بینم زخم‌هایِ خون‌آلوده را بر صد جای تن‌ات. امّا غرورت از خشم‌گرفتن نیز پروا دارد.
آنان با بی‌گناهی تمام از تو خون می‌طلبند. روان‌هایِ بی‌خونشان تشنه‌ی خون است. از این رو با بی‌گناهی تمام نیش می‌زنند.
امّا، تو ای ژرف، رنج‌ات از زخم‌هایِ خُرد نیز بس ژرف است و هنوز بهبود نیافته، باز همان کرمِ زهرآگین بر دست‌ات می‌خزد.
مغرورتر از آنی که به کُشتنِ این ریزه‌خواران دست یازی. امّا بپای که سرنوشت‌ات برتافتنِ همه‌ی بیدادهایِ زهرآگین‌شان نشود!
با ستایش‌هاشان نیز وِز وِز کُنان گِردت می‌گرند. امّا ستایشگری‌شان نیز پیله کردن است و بس. می‌خواهند به پوست و خون‌ات نزدیک باشند.
تو را می‌ستایند همچون خدایی یا شیطانی. نزدت لابه می‌کنند، چنان که نزدِ خدایی یا شیطانی. از این چه سود! اینان ستایشگران‌اند و لابه گران و دیگر هیچ.
بسا مهربانانه به نزدِ تو می‌آیند. امّا این همانا زیرکیِ ترسویان است. آری، ترسویان زیرکاند.
با روان‌های تنگِ‌شان به تو بسیار می‌اندیشند و همواره از تو اندیشناک‌اند! سرانجامِ اندیشیدن بسیار به هر چیز اندیشناکی است!
تو را به خاطرِ تمام فضیلت‌هایت کیفر می‌دهند و آن چه بر تو می‌بخشایند تنها لغزش‌های توست.
از آنجا که مهربانی و دادگر، می‌گویی: «گناهِ‌شان چیست اگر که زندگی‌شان کوچک است!» اما روانِ تنگِ‌شان می‌اندیشد که «هر زندگیِ بزرگ گناه است.»
چون با ایشان مهربان باشی نیز خود را خوار شده می‌بینند و خوش رفتاری‌ات را با بدرفتاری نهانی پاسخ می‌گویند.
غرورِ خاموش‌ات ایشان را ناخوشایند است. و هرگاه چندان فروتن باشی که سبک جلوه کنی، شاد خواهند شد.
با شناختنِ هر چیزی در کسی آن چیز را در او شعله‌ور می‌کنیم. پس از خُردان بپرهیز!
در برابرت خود را کوچک می‌بینند و پَستی‌شان در کینِ نهانِ‌شان به تو کورسو می‌زند و می‌تابد.
ندیدی که بسا هنگام چون نزدیکِ‌شان می‌شدی چه‌گونه دَم درمی‌کشیدند و نیروشان چون دودِ آتش میرنده ترکِ‌شان میگفت؟
آری دوستِ من، تو همسایگانِ خویش را مایه‌یِ عذابِ وجدانی. زیرا شایسته‌ی تو نیستند. از این رو از تو بیزار اند و آرزومندِ مکیدنِ خونِ تو اند.
همسایگان‌ات همیشه مگسانِ زهرآگین خواهند بود و آنچه در تو بزرگ است، همان بایدِشان زهرآگین‌تر و هرچه مگس‌وارتر کند.
بگریز، دوستِ من، به تنهایی‌ات بگریز! بدان‌جا که بادی تند و خنک وزان است! سرنوشتِ تو مگس تاراندن نیست.
یه ضرب المثل پرتغالی میگه:
پا همیشه همون جایی میره که دل میره…
مدار صفر درجه
در عشق های بشری گاه تواضع
و از خود گذشتگی بیش از حدی
وجود دارد که وحشتناک و تباه کننده است.
اگر بشود به آن عشق گفت که عشق تباه نمی کند،
بلکه تعالی می‌بخشد.
چیزی اینچنین به لجن کشیده شده
فقط خواستن دل است و بس!
روزهای برمه
جورج اورول
نسان‌ها می‌توانند تبسم کنند…
تبسم کنند و تبسم کنند…
در حالی که به بدترین شکل ممکن
در حال خیانت به شما هستند!
حیوان‌ها تبسم نمی‌کنند
ولی همدیگر را می‌درند.
کدام منصفانه تر است؟
حیوان اندیشمند
روبر مرل
شاید دیگر فرصت مدرسه رفتن نداشته باشی.
پس چه خوشت بیاید چه خوشت نیاید
بهتر است تا فرصت باقی است هر چه می شنوی جذب کنی.
مثل کاغذ خشک کن باش همه را بمک،
بعد می فهمی کدام را باید نگهداری
و کدام را بریزی دور.
هاروکی موراکامی
کافکا در کرانه
یه قانون طلایی هست که
تا حالا منو از ۱۰۰ تا سکته نجات داده:
” به دَرَک “
عیبِ بزرگِ مردها این است که
از حساس بودنِ دلِ خودشان شرم دارند.
این هم از غرور است.
اما غروری دروغین.
بهتر بود در بعضی موارد
از هوش و قدرتِ استدلالِ خودشان خجالت بکشند،
زیرا اغلب در قضاوت اشتباه می‌کنند.
آبلوموف
ایوان گنچارف
یه زن عاشق خوشـحال،
غذا رو میسوزونه
ولی یه زن عاشق غمگین،
اصلاً یادش میره زیر اجاق رو روشن کنه!
Sabrina (1954)
دقت کردین آدما تو ارتباط‌شون
از یه جایی ناخودآگاه
بجای “شما” میگن “تو”؟
عجیبه‌ها…
درباره اصطلاح «خیر» و «شر» باید گفت که این دو، لزوما معنی مثبت یا منفی ندارند.
زیرا شیئی واحد ممکن است در عین حال هم بد و هم خوب و هم نه بد و نه خوب باشد.
مثلأ موسیقی برای مبتلایان به مالیخولیا خوب است و برای سوگواران و عزاداران بد است و برای مردگان نه خوب است و نه بد…
اخلاق
باروخ اسپینوزا
میدونی،
از یه طرف می‌خوام فراموشش کنم.
از طرف دیگه،
می‌دونم که اون تنها دختریه که تو کل این منظومه می‌تونه
منو خوشبخت کنه.
500 days of summer
همسر مثل یه ماشین نیست! …
نمیتونی بعد از سالها بخاطر یه مدل جدیدتر، معامله یا اجارش بدی! …
Cafe society
میدونی چرا زندگیمون انقدر کج و کولس؟!
چون اونجاهایی که باید عذرخواهی کنی،داد میزنی…
نقطه کور
مغز من ، هارد دیسک منه! عقل حکم میکنه تنها چیزایی رو توش بریزم که به دردم میخورن
شرلوک
شعر تسلیت مرگ جوان،شعر تسلیت فوت جوان،شعر تسلیت جوان،شعر تسلیت جوان ناکام،شعر تسلیت جوان،شعر تسلیت برای جوان ناکام،شعر تسلیت برای جوان،شعر تسلیت برای جوان،شعر تسلیت مرگ جوان،شعر تسلیت فوت جوان،شعر تسلیت دختر جوان،شعر در مورد تسلیت جوان،اشعار تسلیت جوان ناکام،شعر تسلیت جوان ناکام،شعر تسلیت پسر جوان،شعر در وصف تسلیت مرگ جوان،شعر در وصف تسلیت جوان،شعر نو تسلیت مرگ جوان،شعر نو در مورد تسلیت مرگ جوان
چه خوش باشد در این دنیای فانی
به خوش نامی نمودن زندگانی
که بعد از ما بسی گردش کند چرخ
نماند جز نکونامی نشانی
روز مرگم اشک را پیدا کنید، روی قلبم عشق را پیدا کنید
روز مرگم خاک را باور کنید روی قبرم لاله را پرپر کنید
خانه را وقف نیلوفر کنید پیکرم را غرق در شبنم کنید
روز مرگم دوست را دعوت کنید، بعد مرگم خنده را سر کنید
رفتنم را ای دوستان باور کنید.
در غم از دست دادن عزیزان به سوگ نشستن صبری میخواهد عظیم
برای شما و خانواده محترمتان صبر و شکیبایی
و برای آن عزیز در گذشته غفران و رحمت واسعه الهی را خواستارم .
فقدان ….بزرگوارتان ما را نیز اندوهگین ساخت.
غفران و رحمت الهی برای آن عزیز از دست رفته و سلامتی
و طول عمر با عزت برای جناب عالی از پروردگار متعال خواهانیم.
اندوه ما در غم از دست دادن ان عزیز بزرگوار در واژه ها نمیگنجد
تنها میتوانیم از خداوند برایتان صبری عظیم
و برای آن مرحوم روحی شاد و آرام طلب کنیم
فقدان جانگداز درگذشت (…..)را به خانواده محترمشان تسلیت عرض می نماییم
زدم فریاد خدایا این چه رسمی است
رفیقان را جدا کردن هنر نیست
رفیقان قلب انسانند خدایا
بدون قلب چگونه می توان زیست ؟
تسلیت واژه کوچکیست در برابر غم بزرگ شما
از خداوند صبر برای شما و خانواده محترم خواهانم
امیدوارم که غم آخرتان باشد .
تسلیت واژه ای نیست که با آن بتوانم آرامت کنم…
تسلیت میگویم که بدانی نه فقط در خوشی بلکه در غم هم مثل کوه کنارت هستم
جوان نازنین در خاک رفتی
از این دنیای غم غمناک رفتی
زدی آتش به جان دوست داران
چو گل پاک آمدی و پاک رفتی
گل من
شد فصل بهار و شدم از غصه هلاک
دارم جگری کباب و چشمی نمناک
گلها همه سر ز خاک بیرون کردند
الا گل من که سر فرو برده به خاک
انگار ملائک تو را میان بوسه هایی که برای خدا فرستادم دزدیدند.
عطر برگ های لیمو ، درخت توت ، کنار گارم زنگی و زیتون و میوه های کال درخت انبه باغ ها را چه زود به فراموشی سپردی؟!
چگونه توانستی آن همه خاطره را در یک لحظه تمام کنی.
همه را می بینم اما جزء تو که خاطره ای شدی ماندگار برای قلب هایی که منتظرت هستند.
گناه آسمانی که تورا به آغوش کشید و باخود برد را هرگز نخواهیم بخشید تو
میان بودنت و یادت ، یادت را برایمان گذاشتی و بودنت را افسانه ساختی.
خداوند شما را اجر صابرین دهد که حضرتش فرمود:
و بشر الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبه قالو انا لله و انا الیه راجعون
عرض تسلیت حقیر را بپذیرد.
از درگاه خداوند متعال برای آن مرحوم رحمت و مغفرت واسعه
و برای جنابعالی و خانواده محترم صبوری و شکیبایی مسئلت می نمایم.
خداوند قرین رحمتش فرماید
از درگاه خداوند سبحان برای آن مرحومه غفران و رحمت الهی
و برای حضرتعالی و دیگر سوگواران صبر و شکیبایی مسئلت می نمایم.
در غم از دست دادن عزیزان به سوگ نشستن صبری میخواهد عظیم
برای شما و خانواده محترمتان صبر و شکیبایی و برای آن عزیز در گذشته غفران و رحمت واسعه الهی را خواستارم .
ز هجران تو پرپر می زند دل
ز دل تنگی به هر در می زند دل
چو بلبل در فراق رویت ای گل
به دیوار قفس سرمیزند دل
اندوه ما در غم از دست دادن ان عزیز بزرگوار در واژه ها نمیگنجد
تنها میتوانیم از خداوند برایتان صبری عظیم و برای آن مرحوم روحی شاد و آرام طلب کنیم .
در سوگ توام ناله ز عیوق گذر کرد
داغ تو، دل سوخته را سوخته تر کرد
آهی که به یادت ز دل زار بر آمد
از کوه گذر کرد و بر افلاک اثر کرد
حافظا دیدی که کنعان دلم بی ماه شد
عاقبت با اشک غم کوه امیدم کاه شد
گفته بودی یوسف گمگشته باز آید ولی
یوسف من تا قیامت همنشین چاه شد.
جوان نازنین در خاک رفتی
از این دنیای غم، غمناک رفتی
زدی آتش به جان دوستداران
چو گل پاک آمدی و پاک رفتی
رفت آن یار داغ و صد اندوه
به دل داغدار یار نهاد
ما پس ز ماندگان قافله ایم
او به منزل رسید و بار نهاد
ترک یارتان
بر شما تسلیت باد
مرگ از سر جوان جهان جوی تاج برد
ای مرگ ناگهان تو تباهی چنین کنی
همه مرگ راییم پیر و جوان
به گیتی نماند کسی جاودان
چو سال جوان بر کشد بر چهل
غم روز مرگ اندرآید به دل
آتش هجران تو همچون سپندم می کند
پر ز ناله همچو نی بند بندم می کند
داغ سنگینی که بر دل دارم از هجران تو
تا قیامت بر غم تو پای بندم می کند
گفتی تا شقایق هست زندگی باید کرد
شقایق هست تو نیستی چه باید کرد.
گلچین روزگار عجب خوش سلیقه است
می چیند آن گلی که به عالم نمونه است
دیدی ای دل که خزان با گل و گلزار چه کرد
تیغ طوفان بلا با گل بی خار چه کرد
شعله شمع به آرامی و مظلومی سوخت
داغ آن با دل پروانه بی یار چه کرد
رفتی ز دیده و داغت به دل ماست هنوز
هر کجا می نگرم روی تو پیاست هنوز
آنقدر مهر و وفا بر همگان کردی تو
نام نیکت همه جا ورد زبانست هنوز
کاش آن شب را نمی آمد سحر
کاش گم در راه پیک بد خبر
ای عجب کان شب سحر اما به ما
تیره روزی آمد و شام دگر
دیده پر خون از غم هجران و او
با لب خندان چه آسان بر سفر
ای دریغ از مهربانی های او
دست پر مهر آن کلام پرشکر
غصه ها پنهان به دل بودش ولی
شاد و خرم چهره اش بر رهگذر
در ارزان زان ما بود ای دریغ
گنج پنهان شد به خاک و بی ثمر
تا پدر رفت آن سحر از پیش رو
بی نشان را خاک تیره شد به سر
خوابیدی بدون لالایی و قصه
حالا آسوده بخواب بی درد و غصه
دیگه کابوس زمستون نمی بینی
توی خواب گلای حسرت نمی چینی
گفتم که چرا رفتی و تدبیر ته این بود / گفتا چه توان کرد که تقدیر همین بود
گفتم که نه وقت سفرت بود چنین زود / گفتا که نگو مصلحت دوست در این بود
بر مرگ آن جوان تر و تازه از خدای
فضلی بزرگ دان که چنین آرمیده ای
گفت حمزه چونک بودم من جوان
مرگ می دیدم وداع این جهان
شد نشان صدق ایمان ای جوان
آنک آید خوش ترا مرگ اندر آن
چنان کز پس مرگ نوشین روان
ز گفتار من داد او شد جوان
خوشا آن کس که نیکی حاصل اوست
پیاپی عشق یزدان در دل اوست
خوشا آن کس که بعد ترک دنیا
بهشت جاودانی منزل اوست
از آبشار پرسیدم کیستی ؟
گفت اشک کوه
گفتم از چه می نالی؟
گفت از جدایی دوست!
همسفر در راه ماند
زندگی سخت است لیک در سفر باید بود
همراهتان از سفر ماند سیلی سهمگین باور شاید نه سختی راه را می نماید
که بایستی تنها رفت صبری باید تا آرامشی زاید
ترک یارتان بر شما تسلیت باد
دیدی ای دل که خزان با گل و گلزار چه کرد
تیغ طوفان بلا با گل بی خار چه کرد
شعله شمع به آرامی و مظلومی سوخت
داغ آن با دل پروانه بی یار چه کرد
پیر و جوان کو خورد آب حیات
مرگ بر او نافذ و میسور نیست
که مشکلست بصد آرزو جوان مردن
رخش پژمراننده ارغوان
جوان سال و بیدار و بختش جوان
سفر کرده به معراج
ای سفر کرده به معراج، به یادت هستیم
ای گل پرپر ما، چشم به راهت هستیم
تو سفر کردی و آسوده شدی از دوران
ما، ماتم زده هر لحظه به یادت هستیم
یک چند به کودکی ، به استاد شدیم
یک چند ز استادی خود شاد شدیم !
پایان سخن شنو که ما را چه رسید
از خاک برآمدیم و بر باد شدیم !!
دیگه خورشید چهرتو نمی سوزونه
جای سیلی های باد روش نمی مونه
دیگه بیدار نمی شی با نگرونی
یا با تردید که بری یا که بمونی
رفت آن یار داغ و صد اندوه
به دل داغدار یار نهاد
ما پس ز ماندگان قافله ایم
او به منزل رسید و بار نهاد
در سوگ توام ناله ز عیوق گذر کرد
داغ تو، دل سوخته را سوخته تر کرد
آهی که به یادت ز دل زار بر آمد
از کوه گذر کرد و بر افلاک اثر کرد
ای کاش گذر زمان در دستانم بود:
آنوقت لحظه های با تو بودن را آنقدر طولانی میکردم که برای بی تو بودن دیگر وقتی نمیماند.
یه لحظه دلم خواست صدایت بکنم
گردش به حریم با صفایت بکنم
آشوب دلم به من چنین فرمان داد
در سجده بیفتم و دعایت بکنم
من امشب از فراق یار میگریم بسان عاشقان زار میگریم ، رفیق نیمه راه شد یار دیرینم ، دلم افسرده است بسیار میگریم.
امروز اومده بود دیدنم
با یه نگاه مهربون
همون نگاهی که سالها آرزوشو داشتمو ازم دریغ میکرد
گریه کرد و گفت دلش واسم تنگ شده
وقتی رفت سنگ قبرم از اشکاش خیس شده بود
ای گل نشکفته ام بابا چرا پژمان شدی؟
میوه قلبم چرا از دیده ام پنهان شدی؟
از برم رفتی نگفتی بار دیگر یک سخن
همچو شمع از درد و غم سوزان شدی
شاعران در وصف جوان بس سخن‌ها گفته‌اند
من زبانم ولیکن از توصیف این رنج گران
مهربانی‌های تو آتش به جان ما فکند
وه چه جان سوز است داغ فرزند جوان
ببوسم دستت ای بابا که پروردی مرا آزاد
بیا مادر تماشا کن که فرزندت شده داماد
به حجله میروم شادان و زخمی در بدن دارم
به جای رخت دامادی کفن خونین به تن دارم
گوهر از خاک بر آرند و عزیزش دارند / بخت بد بین که فلک گوهر ما برده به خاک
شعر در مورد مادر فوت شده,شعر در مورد مرگ مادر,شعر در مورد درگذشت مادر,شعر در مورد مرگ مادر بزرگ,شعر درباره فوت مادر,شعری در مورد مرگ مادر,شعری در مورد درگذشت مادر,شعر درباره فوت مادربزرگ,شعر درباره مرگ مادر بزرگ,شعری در مورد فوت مادر بزرگ,شعر در مورد درگذشت مادر بزرگ,شعری در مورد مرگ مادر بزرگ,شعری درباره مرگ مادر بزرگ,شعر درباره ی فوت مادر بزرگ,شعر نو درباره مرگ مادر بزرگ,شعری درباره فوت مادر,شعر درباره مادر فوت شده,شعر درباره مرگ مادر,شعری درباره مرگ مادر,شعری در مورد وفات مادر,شعر در مورد مرگ مادربزرگ,شعر درباره درگذشت مادر,شعر درباره مرگ مادربزرگ,اشعار درباره فوت مادر,شعر در وصف فوت مادر,شعر در وصف فوت مادربزرگ,شعری در وصف فوت مادر,شعر در وصف مادر فوت شده,شعر در وصف مرگ مادر,شعر در وصف مرگ مادربزرگ,اشعار در وصف فوت مادر,شعر در وصف درگذشت مادر,شعری در وصف مرگ مادر,اشعار در وصف مرگ مادر,شعر در وصف مرگ مادر بزرگ,شعری در وصف فوت مادربزرگ,شعری در وصف مرگ مادربزرگ,شعر زیبا در وصف مرگ مادر,شعر در وصف پدر و مادر فوت شده,اشعاری در وصف مرگ مادر,شعر فوت مادر,شعر فوت مادر بزرگ,شعر فوت مادرم,شعر درباره فوت مادر,شعر مادر فوت شده,شعر مرگ مادر,شعر درگذشت مادر,شعر مرگ مادربزرگ,شعر مرگ مادرم,شعر درگذشت مادربزرگ,شعر درگذشت مادر بزرگ
باورم نیست مادر رفتی و خاموش شدی
ترک ما کردی و با خاک هم آغوش شدی
خانه را نوری اگر بود ز رخسار تو بود
ای چراغ دل ما از چه تو خاموش شدی
مادرم هجر تو اندوه و غم ماست هنوز
شد چهل روز فراق غصه به دل‌هاست هنوز
دست مهرت زسرم کوته و بیچاره شدم
آرزوی رخ زیبای تو رؤیاست هنوز
مادر جان یاد آن شبها که ما را شمع جان بودی
میان ناامیدی‌ها چراغ جاودان بودی
برایت زندگانی گرچه یکسر رنج و سختی بود
بنازم همتت مادر ، که تا بودی، صبور و مهربان بودی
شعله ای خاموش گشت و خانه ای بی نور شد
گوهر ارزنده ای پنهان به خاک گور شد
مادری شایسته از این عالم ناپایدار
چشم خود بربست و از چشم عزیزان دور شد
مادرم دیده برویت نگران است هنوز
غم نادیدن تو بار گران است هنوز
آنقدر مهر و وفا بر همگان کردی تو
نام نیکت همه جا ورد زبان است هنوز
گشته اکنون چشم ما از درد و غم دریا مادر
ما چه گوییم بی تو از فردا و فرداها مادر
تکیه گه بودی تو ما را ای همه امیدها
بی تو عالم ندارد رنگ شادی‌ها مادر
مادرم یاس‌ها عطرشان را از بوی تن تو به عاریت می‌گیرند
شبنم گل واژه اشک‌های توست
ای شقایق دشتستان صبوری
ای هم آغوش پروانه‌ها
ای صفای گل سرخ
ای نرگس عشق
تو از همه گلها زیباتر و از همه آنها خوشبوتری
در سالروز یاد تو عطر همه گلهای شکفته را نثار وجودت می‌کنیم
ای دریغ و افسوس که (مادر) نام عزیزی است
که دگر هرگز باز تکرار نخواهد گردید
به قاب کهنه چشمانم ای مادر
به جز تصویر زیبایت ندارم
گلهای بهشت سایه بانت مادر
صد دسته ستاره ارمغانت مادر
دیگر چه کسی چشم به راهم باشد
قربان نگاه مهربانت مادر
رفتی از من مهر گسستی مادر
با رفتن خود دلم شکستی مادر
افسوس که بودی و ندانستم من
ای در گرانمایه چه هستی مادر
مادرم جای تو خالیست به کاشانه ما
غمت آتش زده بر این دل دیوانه ی ما
شمع این محفل ما بودی و خاموش شدی
بعد تو رفته صفا دیگر از خانه ما
نازنین مادر خوبم! چه بگویم
که زبان لایق تقریر تو نیست
قربان نگاه خسته ات، مادر جان
لبخند به گل نشسته ات، مادر جان
چه شبها تا سپیده، درد کشیدی
ندای یا علی (ع)، یا رب کشیدی
چون مهر، بـزرگ و بی نشانی مادر
آرام دل و عزیز جانی مادر
ای کاش همیشه جاودان می بودی
آن قدر که خوب و مـهربانی مادر
عمری که هست فانی، قدر و بها ندارد
باغی که گشت بی گل، سیر و صفا ندارد
مادر که بزم ما را، می داد شور و حالی
رفت از جهان و دیگر، کاری به ما ندارد
تو گل سر سبد باغ جهانی مادر
من فدایت که سراپا همه جانی مادر
جان نمایند فدای تو از آن خلق جهان
که به تایید جهان، جان جهانی مادر
جز خدا با همه خلقت چو بسنجند تو را
باز ببینند که تو بهتر از آنی مادر
فلک بردی ز کف صبر و قرارم
زدی آتش به قلب داغدارم
ز درگاهت خدایا عفو و رحمت
برای مادر خود خواستارم
ای مادر عزیز که جانم فدای تو
قربان مهربانی و لطف و صفای تو
هرگز نشد محبت یاران و دوستان
هم پایه محبت و لطف و وفای تو
ای مادر عزیز که جان داده ای مرا
سهل است اگر که جان دهم اکنون برای تو
گر بود اختیار جهانی به دست من
می‌ریختم تمام جهان را به پای تو
افسوس دگر مادر شیرین سخنم در بر ما نیست
آن گوهر یک دانه پر مهر و وفا در بر ما نیست
آن سنگ صبور، ذاکر حق تا دم آخر
افسوس و صد افسوس دگر سایه او بر سر ما نیست
عمری صبور، درد کشیدی، چه بی صدا
یک روز صبح زود، پریدی، چه بی صدا
راحت بخواب، ای گل نیلوفری، بخواب
ما مانده ایم و غربت بی مادری، بخواب
یک سال است که عمارت پدری ام،
عطر مادری ندارد!
دلم پر از بهانه های مادره
به کی بگم توی دلم چی میگذره
ای وای از این غم، فریاد ازاین غم
لذت هر زندگانی را صفای مادر است
سینه ام آکنده از مهر و وفای مادر است
عالمی در وصف او هرگز نمی گیرد قرار
چون بهشت جاودانی زیر پای مادر است
عمری صبور، درد کشیدی، چه بی صدا
یک روز عصر پریدی، و چه بی صدا
راحت بخواب! گل نیلوفری، بخواب
ما مانده ایم و غربت بی مادری، بخواب
یاد دارم که در فروغ قمر
رفته بودم به تربت مادر
شب مهتاب و آسمان زرین
از فروغ ستاره پروین
دل شب بود خلوت و آرام
جان خوش یافتم در آن هنگام
مادرم را بسی دعا کردم
خواندمش نام او صدا کردم
مادرم مرغ دلم پر می‌کشد اندر هوایت
آرام جان باز آ که من مشتاق آن خندیدنت
به ماتمت من مانده‌ام با صد هزاران آرزو
آغوش باز مضطرب در حسرت بوییدنت
به پاس آن همه مهر و وفایت
حقیر است این محبت‌ها برایت
ندیدم در جهان بهتر ز مادر
سر و جانم همه بادا فدایت
مادر ای معنی ایثار، تو گل باغ خدایی
توی روزگار غربت با غم دل آشنایی
می‌نویسم از سر خط، مادر ای معنی بودن
می‌نویسم تا همیشه، تویی لایق ستودن
هر سال منم عبد عطایت مادر
خوشبخت شدم من از دعایت مادر
نوروز که قابلی ندارد بی‌بی
صد عید، الهی به فدایت مادر
کاش مرکز اهدای جوانی هم بود …
آنگاه تمام جوانی‌ام را اهدا میکردم به آن زنی که:
تمام جوانی‌اش را پای من گذاشت.
شرمنده‌‌ام “مادر”
الهی من بمیرم جای مادر
به چشمانم بمالم پای مادر
به یاد لای‌لای بچگی‌ها
منم با هی‌هی هیهای مادر
به یاد زحمت بسیار بابا
ببوسم دست بی‌همتای مادر
کاش باشی و بتوان شامه پر کرد از بوی تو،
ای شب‌بوی شبهای بی‌بوی من.
کجایی ای منِ من؟
کجایی ای من؟
تا جانی دوباره بخشی این من را …
بی تو این من تهی است، هیچ است و پوچ
با تو این من، من است.
آری با توام ای مادرم …
روحت شاد و آرام مادرم …
مادرم
در نگاهت خستگی معنا نداشت
وسعت پاک تو را دریا نداشت
آه ای جاری‌تر از خورشید خوب
کاشکی هرگز نمی‌کردی غروب
شادی روح مادران رفته به آسمان صلوات
دنیا ارزش پا کوبیدن به شکمت را نداشت.
ببخش مرا مادر
مادر، من هرگز بهشت را زیر پایت ندیدم،
زیر پای تو آرزوهایی بود
که به خاطر من از آن گذشتی، در آن دنیا حلالم کن.
مرا ببخش مادر.
به سلامتی کسی که از غرش شیر نمی‌ترسد
اما از آه مادر می‌ترسد.
مرا آن روز شادی بود در سر
که سر می‌بود بر زانوی مادر
چراغ خانه‌ی ما گشته خاموش
که مادر نیست اندر خانه دیگر
گفتم که لفظ مادر،
زیباترین کلام است
مرا به کعبه چه حاجت؟
طواف میکنم “مادرم” را،
که برای لمس دستانش هم باید وضو گرفت
در کوچه‌ی جان همیشه مادر باقی است
دریای محبتش چو کوثر باقی است
در گویش عاشقانه، نام مادر
شعری است که تا ابد به دفتر باقی است
کاش از قلبم به قبرش راه داشت
کاش زهرا هم زیارتگاه داشت
هر روشنی طلیعه انوار مادر است
هر بوی گل نمونه گلزار مادر است
آنجا که قدسیان وفا سجده می‌کنند
آن سجده‌گاه قلب وفادار مادر است
خداحافظ ای برگ و بار دل من
خداحافظ ای سایه سار همیشه
اگر سبز رفتی اگر زرد ماندم
خداحافظ ای نوبهار همیشه
خداحافظ ای شعر شبهای روشن
خداحافظ ای قصه عاشقانه
خداحافظ ای آبی روشن عشق
خداحافظ ای عطر شعر شبانه
خداحافظ ای همنشین همیشه
خداحافظ ای داغ بر دل نشسته
تو تنها نمی‌مانی ای مانده بی من
تو را می‌سپارم به دلهای خسته
به یادت داغ بردل می‌نشانم
ز دیده خون به دامن می‌فشانم
چو نی، گر نالم از سوز جدایی
نیستان را به آتش می‌کشانم
سری داریم و سودای غم تو
پری داریم و پروای غم تو
غمت از هرچه شادی دلگشاتر
دلی داریم و دریای غم تو
آینه‌ی صدق و صفا مادر است
اسوه‌ی تقوا و وفا مادر است
ای که دلت خانه‌ی عشق خداست
حجت آیات خدا مادر است
همه روح، خسته مادر، همه دل شکسته مادر
همه تن تکیده مادر، همه رگ گسسته مادر
تو رها و ما اسیران ز غم تو گوشه‌گیران
همه ما به دام مانده، تو ز بند رسته مادر
دم رفتن است باری نظری که تا ببینی
که چگونه خانه بی تو، به عزا نشسته مادر
سفری است اینکه میلش نبود به بازگشتی
همه رو به بی‌نهایت سفرت خجسته مادر
زنم از دیده بر دل روی مادر
منم مست کمان ابــروی مادر
گل از خجلت نقابی بر رخش زد
چو آمد عطر مشکین بــوی مادر
ز رنج بی حد و این خرمن غم
سپیدی خیمه زد بر موی مادر
به پروازم به دشت آرزوها
روم از بیکران‌ها سوی مادر
بسی آواره گشتم سوی هر کوی
ندیدم خوش‌تر از این خوی مادر
هزاران روی و لعل لب چه خواهم
چو دارم روی این دل‌جوی مادر
ز هر خار مغیلش گر رسد زخم
به تیماری روم بر کوی مادر
اسیری گشته‌ای ای طفل امید
اسیری در خم گیسوی مادر
ای دل مددی که بی‌امان گریه کنیم
چون ابر بهار و آسمان گریه کنیم
امروز که روز رفتن فاطمه(س) است
با مهدی صاحب‌الزمان(عج) گریه کنیم
دیدی ای دل که خزان با گل و گلزار چه کرد
تیغ طوفان بلا با گل بی‌خار چه کرد
شعله‌ی شمع به آرامی و مظلومی سوخت
داغ آن با دل پروانه‌ی بی‌یار چه کرد
مادر بهشت من آغوش گرم توست
گویی سرم به بالین نرم توست
امروز هستی‌ام به امید دعای توست
فردا کلید بهشتم رضای توست
ای دیده ببار چو مادر نیست دگر
آن سایه‌ی مهربان به سر نیست دگر
زآن چهره‌ی پرتبسمش صد افسوس
جز عکس و ماتمی اثر نیست دگر
باز امشب بی‌نوایم مادرم
بیصدای بی‌صدایم مادرم
دل غمین، تنها و بی‌شور و شعف
باز امشب بی‌خدایم مادرم
تارک دین گشتم و بی هم‌صدا
خوش بخوان امشب برایم مادرم
مادرم قلبت ندای زندگیست
بی حضورت بی‌ندایم مادرم
همنشین دل شدم از بهر تو
که تویی تک آشنایم مادرم
مادرم این قلب من بی تو مباد
که کسی بیند به جایم مادرم
اگر مادر نباشد زندگی نیست
به خورشید فلک تابندگی نیست
خدا عشق است و مادر کعبه‌ی عشق
به آنان بندگی، شرمندگی نیست
آرام رفتی
ولی طوفان به پا کردی!
بود اینجا مزار مادر من
فروغ دیده پر اختر من
چو نی می‌نالم و میگریم هر دم
که شد در خاک پنهان مادر من
مادرم ای رفته در خوابی دراز
یاس هایت توی ایوان گشته باز
گرچه گلهایت همه تنها شدند
با شقایق های آن دنیا بساز
مادر گمان مبر ز خیال تو غافلم
گر مانده ام خموش خدا داند و دلم
این چه شمع است که خاموش نگردد هرگز
مرگ مادر که فراموش نگردد هرگز
مادر به تو سوگند که در این خانه خاموش
افسانه شادی وخوشی گشته فراموش
طنز نوشته های جالب, طنز نوشته های خنده دار, طنز نوشته های جدید, جوک خنده دار, جوک های جدید, جوک های باحال, جوک خنده دار جدید, طنز نوشته های کوتاه, طنز نوشته جدید, طنز نوشته های جالب, مطالب طنز و خنده دار
بعلت ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﺸﮑﻼﺕ ، ﮔﺮﺍﻧﯽ
ﻣﺴﮑﻦ، ﻣﺎﺷﻴﻦ، ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻭ
ﻣﺨﺎﺭﺝ ﺑﺎﻻﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ،
.
.
.
ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺎ ﺷﯿﺐ ﻣﻼﯾﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﯼ ﭘﺪﺭﺍﻥ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ
ای زنان سست ایمان!!!!
اگر شوهرتان چهار زن داشته باشد، کارهای خانه بین ٤ نفر تقسیم می شود و حتی می توانید در اوقات فراغت با یکدیگر منچ ٤ نفره یا حکم بازی کنید!!!!
.
.
هیچ کار خدا بی حکمت نیست. ایمان بیاورید باشد که رستگار شوید
پدﺭی ﺩﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻋﻤﺮ ﭘﺴﺮﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﺪ
ﺁﻳﺎ ﻳﮏ ﺩﺳﺖ ﺻﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ؟؟
ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﺸﮑﻦ ﺯﺩﻧﺪ »»»
ﭘﺪﺭ ﺿﺎﻳﻊ ﺷﺪ ﻭ ﻣُﺮﺩ !!!
کلید اسرار این قسمت: فرزندان بی شعور
ﻣﻠﺖ ﯾﻪ ﭘﺎﺷﻮﻥ ﺁﻧﺘﺎﻟﯿﺎﺳﺖ ﯾﻪ ﭘﺎﺷﻮﻥ ﺟﺰﺍﯾﺮ ﻗﻨﺎﺭﯼ … تازه افسردگی هم دارند..
.
.
.
ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﻣﺎ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﺩﻭﺗﺎ ﭘﺎﻣﻮﻥ ﻣﯿﺮﻩ ﺗﻮﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﭘﺎﭼﻪﻫﺎﯼ ﺷﻠﻮﺍﺭﻣﻮﻥ ﻏﺶ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺍﺯ ﺧﻨﺪﻩ
یه بارم فرمانده پادگان گفت تحصیل کرده شیمی کیه؟
چند نفر دست بلند کردن
.
.
گفت برید با جوهر نمک توالت‌هارو بشورید
تا چندسال دیگه تعداد خواننده‌ها از تعداد شنونده‌ها بیشتر میشه …
.
.
.
بعد تو سایتهای موزیک،
اسم شنونده‌های جدید رو میذارن!!
من اگه سال ها بدون هیچ امکاناتی تو یک اتاق با جزوه هام حبس بشم احتمال اینکه ساختار مولکولی گچ دیوار رو با چشم غیر مسلح ببینم بیشتر از اینه که بشینم درس بخونم.
تجربه ثابت کرده ایناییکه سر جلسه هی برگه ی اضافه میگیرن، هدفشون فقط تشویش اذهان عمومی و ایجاد استرس واسه بقیه س وگرنه تهش از همه کمتر میشن
طرف امسال دانشگاه قبول شده دو هفته
نگذشته عاشق یه دختر ترم آخری شده
.
.
.
حالا این هیچی
می دونی عمق فاجعه کجاست؟
اینکه رفته به دختره گفته دیگه خوش
ندارم بیای دانشگاه،محیطش خرابه
صحبت کردن ٩٩درصد مردای ایرانی پشت تلفن：
نوووکرتم..
کوچیکتممم..
اقاایی..
خاک پاتم..
شما تاج سری…
سالااااااار
یه دونه ای به مولا
یا علی
بلافاصله بعد از قطع کردن تلفن :
مرتیکه خر
بعضیا انقدر بیشعورن که بعد از 10 سال بازم سراغ طلبشونو میگیرن!
.
.
خب اگه میخواستم بدم که تا حالا داده بودم..
حتما بایس با زور بگم نمیدم ؟!
زنه تو سردخونه با بادبزن شوهر مرحومش رو باد میزد ،
مرد غسال متاثر شد گفت : خواهر اون مرحوم
دیگه گرما و سرما براش فرقی نمیکنه
خودتو اذیت نکن …
زنه گفت : آخه خدا بیامرز بهم گفته بود ، بزار
کفنم خشک شه ، بعد شوهر کن …
بنظرت الان خشک شده دیگه …
ﺗﺎ ﺣﺎﻻ یخچال ﺭﻭ ﺍﺯ ﺁﺧﺮ ﺑﻪ ﺍﻭﻝ ﺧﻮﻧﺪﯼ
لاچخی …
ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪﺍﺩ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﭼﻪ ﻣﺮﮔﺸﻪ …
ﮔﻔﺘﻢ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺸﻪ ﺍﺯﺵ ﯾﻪ ﻧﮑﺘﻪ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﺸﺪ
ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻭﻗﺘﺘﻮﻥ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻢ
ﻣﻦ ﺩﯾﮕﻪ ﻋﺮﺿﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ
اودافظ
زلزله اومد بابام رفت تو چارچوب در گفتم پس من چی؟
گفت: تو بمیری من میتونم دوباره زن بگیرم بچه دار بشم ولی تو نمیتونی،
.
.
.
زلزله منو نکشت، تو کُشتی پدر
به بعضیا باید بگی.
.
.
.
.
به بعضیا هم نباید بگی!
بستگی به شرایط داره .
ببیین دقت کن دیگه، شرایط خیلی مهمه
می ببینی چه نکات اخلاقییو در اختیارت قرار میدم
اس ام اس یادش بخیر, یادش بخیر اون وختا, یادش بخیر قدیما, یادش بخیر بچگیا, یادش بخیر اون روزا, یادش بخیر اون وقتا, متن یادش بخیر اون قدیما, یادش بخیر اون قدیما, یادش بخیر قدیما
تو دبستان زنگ تفریح که تموم می شد، مامورای آبخوری دیگه نمی ذاشتن آب بخوریم.
مدیر مدرسه از مادرامون کادو می گرفت سر صف می داد به ما، فکر میکردیم مدرسه داده! بعد می گفت: همه تو صفاشون. از جلو نظام، برید سر کلاساتون
خط فاصله هایی که بین کلمه هامون میذاشتیم یا با مداد قرمزسوسمار یا مداد گُلی بود یا وقتی خیلی میخواستیم خاص باشه ستاره می کشیدیم
یه معلم بهداشت داشتیم، هفته ای 1بار میومد، مسواک زدن بهمون یاد میداد. هر شنبه هم خانم ناظم میومد لیوان دستمال ناخن و مقنعه ها رو نگا میکرد چه استرسی میکشیدیم تا بیاد سر میزمون
بعضی وقتا ناظما یه دفعه میومدن سر کلاس میگفتن کلاسو خالی کنید می خوایم کیفاتونو بگردیم. بعد هر کی نوارکاست اهنگ باخودش داشت فرداش مامانش باید میومد مدرسه!
موقع امتحان باید بین خودمون و نفر بغلی کیف میزاشتیم رو میز که تقلب نکنیم.
دفترامون خط کشی نداشت، با خودکار قرمز دو طرفش خط میکشیدیم.
ابتدایی که بودیم وایمیسادیم تو صف بعد ناظممون میومد می گفت یه جوری بگید مرگ بر امریکا، تا صداتون برسه امریکا. ما هم فکر می کردیم امریکا کوچه بغلیه از ته جیگر داد میزدیم
بهترین زمان روزهای پنج شنبه ها بود. مخصوصاً اگر صبحی بودی چون تا شنبه بعد از ظهر مدرسه نداشتی
اون موقعها یکی میومد خونه مون و ما خونه نبودیم، رو در مینوشتن: آمدیم منزل، تشریف نداشتید!
تابستونا که هوا خیلی گرم بود، ظهرا میرفتیم با گوله های آسفالت تو خیابون بازی میکردیم ! بعضی وقتا هم اونها رو میکندیم میچسبوندیم رو زنگ خونه ها و فرار میکردیم
با هم بازی میکردیم:
شال و حریر اوردیم دخترتونو بردیم
شال و حریر ارزونیتون دختر نمیدیم بهتون
اگه نمیدین آ پیشته پیشته پیشته
یکی از بازی محبوب بچگیمون کارت جمع کردن بود، با عکس و اسم و مشخصات ماشین یا موتور یا فوتبالیستها ، یا ضرب المثل یا چیستان. یا جمع کردن داستان های ادامس لاویز. بعد باهاش فال میگرفتیم
رو صفحه ی تلویزیون خاموش دست می کشیدیم صدای جلز ولز میداد
بازی اسم فامیل
میوه: ریواس.
غذا: ریواس پلو…..!
روی فیلمای عروسی، موقعی که دوماد داشت حلقه رو توی انگشت عروس می کرد؛ آهنگ یه حلقه طلایی معین و می ذاشتن
قدیما اوج سرمایه‌داری این بود که تنهایی بشینی جلو تاکسی به راننده بگی آقا برو ، من دو نفر حساب میکنم
بچه بودیم میگفتیم کیا روزه هستن؟ واسه اثباتش زبونمون رو نشون میدادیم اگه سفید بود مورد قبول واقع میشد
بچه که بودیم تا توى یه جمعى میرفتیم حوصله نداشتیم،خجالت میکشیدیم بابا مامانمون میگفتن: سلام کردى به عمو؟ ما هم مثل خر تو گل میموندیم! یهو طرف به دروغ میگفت: بعععععله،سلامم کرد پسر/دختر گل! عاشق این ادما بودم، دمشون گرم
واقعیتش اینه که دلم تنگ شده برای اون روزا
شعری در مورد تبریک عید نوروز,شعری درباره ی تبریک عید نوروز,شعر زیبا در مورد تبریک عید نوروز,شعر درباره تبریک عید نوروز,شعر زیبا برای تبریک عید نوروز,شعری زیبا برای تبریک عید نوروز,اشعار زیبا برای تبریک عید نوروز,شعر های زیبا برای تبریک عید نوروز,شعر زیبا برای تبریک عید نوروز 97,شعر کوتاه زیبا برای تبریک عید نوروز,شعر برای تبریک عید نوروز,شعر برای تبریک عید نوروز,شعری برای تبریک عید نوروز,بهترین شعر برای تبریک عید نوروز,شعر نو برای تبریک عید نوروز,شعر کوتاه برای تبریک عید نوروز,شعر تبریک عید نوروز,شعر تبریک عید نوروز,شعر تبریک عید نوروز 97,شعر تبریک عید نوروز 97,شعر تبریک عید نوروز کودکانه,شعر تبریک عید نوروز,شعر تبریک عید نوروز 1397,شعر تبریک عید نوروز۹7,شعر تبریک عید نوروز جدید,شعر تبریک عید نوروز اداری
فرا رسیدن سال نو
همیشه نوید بخش افکار نو، کردار نو و تصمیم های نو برای آینده است
آینده ای که همه امید داریم بهتر از گذشته باشد.
ای کاش که هر لحظه بهاری باشی
هر روز پر از امیدواری باشی
هر ۳۶۵ روز امسال
سرگرم شمردن هزاری باشی !
هیچ عیدی برایم ارزشمند تر از حضورتو نیست.
عیدی ما یادت نره
نوبت سال کهن با غم دیرینه گذشت
سال نو با طرب و غلغله شوق دمید
نوروز مبارک
امروز جمال تو بر دیده مبارک باد
بر ما هوس تازه پیچیده مبارک باد
آرزو دارم نوروزی که پیش رو داری
آغاز روزهایی باشد که آرزو داری
ماه من چهره برافروز که آمد شب عید
عید بر چهره چون ماه تو می باید دید
در سال نو، 365 روز سلامتی، شادی، پیروزی، مهر و دوستی و عشق را
برای شما آرزومندم.
چیزی نمونده نقاشی بهار کامل بشه
بهترین شاهکار گیتی بر شما مبارک
خوشا بهارا خوشا میا خوشا چمنا
خوشا چمیدن بر ارغوان و یاسمنا
بهار می گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم حافظ هنوز می نچشید
فروردین است و روز فرودین / شادی و طرب را کند تلقین
ای دو لب تو چو می مرا ده / کان باشد رسم روز فرودین
پیام تبریک سال نو عضنفر ! :
سالی پر از توام و سرشار از آکنده برایتان مملوء از لبریزم !
سال تحویل شد و من
تمام دلتنگیهایم را
به جای تو
در آغوش می کشم
چقدر جایت میان بازوانم خالیست
گلها چون میان بندد بر جمله جهان خندد
ای پرگل و صد چون گل خندیده مبارک باد
نوروز رخت دیدم خوش اشک بباریدم
نوروز و چنین باران باریده مبارک باد
بر چهره گل نسیم نوروز خوش است / در صحن چمن روی دل‌افروز خوش است
از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست / خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است
بـنام خدای بهار آفرین / بهار آفرین را هزار آفرین
به جمشید و آیین پاکش درود / که نوروز از او مانده در یادبود . . .
با خوبی ها و بدی ها، هرآنچه که بود؛ برگی دیگر از دفتر روزگار ورق خورد
برگ دیگری از درخت زمان بر زمین افتاد، سالی دیگر گذشت
روزهایت بهاری و بهارت جاودانه باد . . .
شیشه می شکند و زندگی می گذرد.
نوروز می اید تا به ما بگوید تنها محبت ماندنی است
پس دوستت دارم چه شیشه باشم چه اسیر سرنوشت
ای کاش هر روزمان نو روز باشد تا نو شویم خودمان
اندیشه هایمان و عشقمان به همه زیبایی ها. سال نو مبارک
سال نو ، از آغوش مطهر خداوند فرا میرسد
وقلب من نیایش می کند:
خدایا! مرا متبرک کن
تا هر روز که در راه رسیدن به «تو» گام بر میدارم
آسمان غرق خیال است کجایی آقا ؟ / آخرین ساعت سال است کجایی آقا ؟
یک نفس عاشق اگر بود زمین میفهمید / عاشقی بی تو محال است کجایی آقا ؟
جشن است که نوروز به پا خاسته است.شادی و سعادت جهان ان تو باد.
از هر دو جهان فقط تو را می خواهم . . .
با تو از خاطره ها سرشارم.جشن نوروز تو را کم دارم
سال تحویل دلم می گیرد با تو تا اخر خط بیدارم . . .
عیدآمد و عید آمد / یاری که رمید آمد
عیدانه فراوان باد / تا باد چنین بادا !
با دلبرکی تازه تر از خرمن گل
از دست مده جام می و دامن گل
زان پیشترک که گردد از باد اجل
پیراهن عمر ما چو پیراهن گل
دوباره معجزه آب و آفتاب و زمین
شکوه جادوی رنگین کمان فروردین
شکوفه و چمن و نور و رنگ و عطر و سرود
سپاس و بوسه و لبخند و شادباش و درود
برآمد باد صبح و بوی نوروز / به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال وهمه سال / مبارک بادت این روز و همه روز
چو صبح رایت خورشید آشکار کند
ز مهر قبله افلاک زرنگار کند
رسید موسم نوروز و گاه آن آمد
که دل هوای گلستان و لاله زار کند
فرخنده باد بر همگان مقدم بهار
نوروز ، جاودانه ترین جشن روزگار
ای نو بهار خندان از لامکان رسیدی / چیزی به یار مانی از یار ما چه دیدی
خندان و تازه رویی سر سبز و مکشبویی / همرنگ یار مایی یا رنگ از او خریدی
رونق عهد شبابست دگر بوستان را / میرسد مژده گل بلبل خوش الحان را
ای صبا گر به جوانان چمن باز رسی / خدمت ما برسان سرو گل ریحان را
بیامد شاهد شیرین نوروز / بنازم سفره ای هفت سین نوروز
زچشم ابر نیسا نی دراین فصل / بریزد اشک مشک آگین نوروز
آیینه ی روزگار لبخند خداست
آرامش سبزه زار لبخند خداست
از عطر نگاه باغها دانستم
نام دگر بهار لبخند خداست
دی شد و بهمن گذشت فصل بهاران رسید
جلوهء گلشن به باغ همچو نگاران رسید
بهاران فیض دیگر دارد امسال / هوایش مشک و عنبردارد امسال
عروس قله ای پا میر و بابا / بدامن لعل و گوهر دارد امسال
جشن فرخنده فرودین است / روز بازار گل و نسرین است . . .
آیینه ی روزگار لبخند خداست
آرامش سبزه زار لبخند خداست
از عطر نگاه باغها دانستم
نام دگر بهار لبخند خداست
چهار دعای برتر لحظه تحویل سال:
اول دعا برای ظهور آن بی مثال
دوم تمام ملت بی ضرر و بی ملال
سوم رسیدن به قله های کمال
چهارم تمام جیب ها پر از پول ، اما حلال
آمد بهار و گل رخ من در سفر هنوز
خندید و ابر چشم من از گریه تر هنوز
آمد درخت گل به بر امّا چه فایده؟
کان سرو گلعزار نیامد به بر هنوز
اللهم عجّل لولیک الفرج
دی شد و بهمن گذشت فصل بهاران رسید
جلوهء گلشن به باغ همچو نگاران رسیـد
ای خدای دگرگون کننده دلها و دیده ها
ای تدبیر کننده روز و شب
ای دگرگون کننده حالی به حالی دیگر
حال ما را به بهترین حال دگرگون کن
سال نو مبارک
زندگی وزن نگاهی است که در خاطر ما می ماند
نوروز جشن نکوداشت نگاه تو ست پس نوروز بر تو فرخنده باد
سلام میشه ازت خواهش کنم سال تحویل بیای خونمون ؟
آخه سبزه خوشگل تر از تو پیدا نکردم !
ورود به این عید سعید باستانی
بنا به دلایل فنی برای شما مسدود می باشد
لطفا اصرار نفرمایید! عید بر شما مبارک
اگه جای عمو نوروز بودی
چی واسم کادو می آوردی ؟
هر روزتان نوروز، نوروزتان پیروز، نوروزتان امروز، امروزتان دیروز
دیروزتان پیروز، پیروزتان هر روز، اسگول شدی امروز!
چند روز دیگه بهار میاد و همه چیز رو تازه میکنه
سال رو، ماه رو روزها رو، هوا رو، طبیعت رو ولی فقط یک چیز کهنه میشه
که به همه اون تاز‌گی می‌ارزه، «دوستیمون»!
فروردین است و روز فـرودین شادی و طرب را کنـد
تلقیـن ای دو لب تو چو مـی مرا ده کان باشـد
رسم روز فـــرودیـن با آرزوی بهترین بهار برای شما
عید نوروز را به گل های یاس بهشت آرزوهایم پدر و مادر عزیزم
که عطرشان پایدار و مهرشان ستودنی است تبریک می گویم
گلها همه با اذن تو برخواسته اند
از بهر ظهور تو خود آراسته اند
مردم همه در لحظه تحویل ، بی شک
اول فرج تو را از خدا خواسته اند
نوروز باستانی مبارک
امیدوارم تو سال جدید
موتور آرزو هات پنچر نشه !
بـهاران فیض دیگر دارد امسال
هوایش مشک و عنبردارد امسال
عـــــروس قله ای پا میر و بابا
بدامن لعل و گوهر دارد امسال
خودت گفتی وعده در بهار است
بهار آمد دلم در انتظار است
بهار هر کسی عید است و نوروز
بهار عاشقان دیدار یار است
عید حقیقی را کسانی درک می کنند که با یک چشم بر گذشته بگریند
و با چشم دیگر به آینده لبخند بزنند
روز اول سال آدم به آدم می رسه اما اس ام اس به آدم نمیرسه !
سال نو بر شما مبارک
عید است ولی بدون او غم داریم
عاشق شده ایم و عشق را کم داریم
ای کاش که این عید ظهورش برسد
اینگونه هزار عید با هم داریم
اللهم عجل لولیک الفرج
سال نو مبارک
امیدوارم
عید با بوسه هایش
بهار با گل هایش
و سال نو با امیدهایش
بر تو ای عزیزترین مبارک باشد
فرخنده باد بر همگان مقدم بهار
نوروز ، جاودانه ترین جشن روزگار
نوروز مبارک
ز باغ‌ای باغبان ما را همی بوی بهار آید
کلید باغ ما را ده که فردامان به کار آید
دم همه اونایی که تو خونه تکونی دلشون ما رو دور نریختن گرم
ما هم سعی می کنیم زیاد جا نگیریم!
کلید باغ را فردا هزاران خواستار آید
تو لختی صبر کن چندان که قمری بر چنار آید
نوروز این رفاقت را نگهبانی می کند که باور کنیم
قلب هامان جای حضور دوستانمان هستند
چند سال و چند عید باید از عمر تو بگذره تا آدم بشی ؟
یک سال از عمرت گذشت ولی باز تو همونی که بودی !
همسرم بیا در سال جدید بندگی خدا کنیم
تا خداوند همه چیز را بنده ی ما کند …
سال نو مبارک …
برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کام دوستان و بخت پیروز
آمد نوروز و هم از بامداد
آمدنش فرخ و فرخنده باد
باز جهان خرم و خوب ایستاد
مرد زمستان و بهاران بزاد
جشن فرخنده‌ی فروردین است
روز بازار گل و نسرین است
آب چون آتش عودافروز است
باد چون خاک عبیرآگین است
باغ پیراسته گلزار بهشت
گلبن آراسته حورالعین است
رسید عید و من از روی حور دلبر دور
چگونه باشم بی‌روی آن بهشتی حور…